04 Aquel que fai le monle

Descharjar l'istòria en version EPub (actualisada chasque jorn jusca la version finala)

Bernat z-èra un tipe que mai d'unes sonaran de "normau".
Chasque diluns dempuèi qu'aviá son bac partiá en viala amé sa vèlha veitura trabalhar per le patron, e chasque ser rentrava passar dau temps vès le bar amé sos amics, puèi tornava vès la maison faire un poton a sa femna que per surat, li fasiá le manjar dempuèi una quarantena d'annadas. La dimenchada, sos dròlles e liurs drolletons de la viala anavan veire "los grands". Quo-èra totjorn coma quo, quo-es totjorn coma quo, e quo sirà totjorn coma quo.

Mas los parpalhons son daus babaus mai coquins que gentes, e faliá qu'un se bòta sobre le nas d'un grand mossur important en China per le faire cabussar endarrèir, e coma z-èra franc vèlh, moriguèt. Aquí se debanèt la fisica nèira dau grand merchat mondiau, e d'accions en cors de borsa, de restructuracions en racionalisacions, e un bon pauc d'autras chausas qu'anèm pas explicar per ce que sètz grands, demandatz a la seccion locala d'ATTAC, Bernat z-èra queste luns davant le burèu dau DRU, amé una letra de licenciament.

Bernat faguèt tota la litania classica dau tipe vèlh que se fai licenciar, "mas per de que ?", "sèi dempuèi tant de temps dins l'entrepresa", "faguèi tota mon òbra de biais", "coma vau tornar trobar dau trabalh ?", e le DRU, mai pròche d'un equipèir polivalent de restauracion dins un fast-food que de l'èsser uman, li respondiguèt sas respònsas automaticas, "desolat", "restructuracion economica", "trobaretz, lo mercat es fòrça flexible".

E quo-es coma quo que queste luns, Bernat se trapèt completament fiaulat au bar amé sos amics. De tot biais, z-aviá pus ren de perdre, e una bona crecada z-es totjorn la solucion per surat.

"- B-benliau que pòdes ne'n parlar amé le s-sindicat ? ce li diguèt son amic rotge politicament coma la faça de Bernat a l'ora d'avora.
- N-non ! Qu-quo-es de la conaria ! ce li respondèt Bernat, que de tot biais, z-èra pas le moment de faire carcular."

Quo empaichava pas Bernat de carcular fòrt. Amé son biais, e le biais dau vin.

"- M-mos amics !! S-sabe per de que !! ce credèt Bernat en tustant dau poenh.
- S-sabes de...de que ?! ce demandèton los amics de Bernat tant fiaulats que se avora.
- L-la fònt de mon p-p-p-problème !!
- Òòòòò ! D-dija nos !
- Qu-quo-es le fachinèir en naut de la c-c-c-colina ! V-vau li dire d-d-dos mots ! ANE !"

En naut de la colina d'Atalait z-èra d'efeit una maisoneta ente demorava un òme que parlava pas tròp amé le monde dau vialatge. E amé l'astre de Sent Verní, la benda d'amics amé Bernat en tèsta sortiguèton dau bar per montar la colina, valha que valha. Quo-èra quasí meijanuèit, e ausissèton aquesta nuèit dins Atalait daus "uàààu fai f-f-reid !", "de t-t-tot biais l'ai t-t-totjorn dit que z-es z-es pas nooormau !" "aha, z-es z-es, colhon !" "chhhhhhhhut s-s-sarra-te M-Michau, sèi pas fiaulat !", e d'autras chausas que faudriá consinhar dins un quasèrn.

Un còp 'rribat vès la maisoneta, "bon !" se demandèton los amics. E d'un accòrd comun tustèton la pòrta coma si z-èran la poliça. Mas gis de respònsa.

"S-s-sabèm que sès 'quí, f-f-fachinèir de misèria !"

Mas gis de fachinèir. Mas la misèria dau silença.

"B-b-bada ta pòrta, o z-anèm...eee... c-c-cremar ta maison !"

Maugrat la menaça, pas ren. E a fòrça de tustar, de tustar, e de tustar enquèra, la pòrta vèlha se rompèt sotz una medada de "ÒÒÒ !!!". Dedins z-èra mas le nèir.

E d'un còp, un lum.
Seguida -->