09 Aquel que fai los sorires blancs

Descharjar l'istòria en version EPub (actualisada chasque jorn jusca la version finala)

Felipe z-èra l'òme de Lisa. Si Lisa z-amava corrèr mai que tot, se z-amava fotografiar mai que tot. Quand Lisa corrava per charrèiras e campanhas, Felipe marchava gentament, sens brut, per los bòscs e las charrèiras, daus còps esconduts, davant de signifiar sa presença per suspresa, dins una explosion argentica. N'arma z-èra protejat dau fotografiaire fòl, pas mai las plantas, las bèstias, que los atalaidaires.

Mas dempuèi la desaparicion de Lisa, Felipe semblava pus aquí. E z-èra pas pus dins sa maison. Tota le monde se demandava ente z-èra, e d'unes pensavan que s'èra tuat, o que tuèt sa femna, e z-èra de s'escondre de las autoritats (que de tot biais, fasián pas grand chausa). Le darrèir còp que quauqu'un le veguèt, quo-èra vès la gendarmaria, quand z-èra de signifiar la desaparicion de sa femna.

Mas ce que le monde sabián pas, e que de tot biais, podián pas saubre, quo-es que z-èra totjorn aquí. Coma una trèva, dins l'òmbra, espiava Atalait e son entorn, amé sas competenças per s'escondre aisament. Cherchava Lisa, espiava le monde, e notava tota ce que se debanava dins son quasèrn, per èsser surat de pas mancar le mendre indici, la mendra paraula, traça, pròva...

E z-aviá agut remarcat quicòm. Que dempuèi fai pas tant de temps qu'aquo, darrèir la glèisa vèlha, se trapava un pauc sovent quauquas gojatas, gojat dau vialatge, qu'avián pas costuma de se trapar aquí. S'èra dònc botat en naut d'un aubre, e peitèt, jusca veire arribar le monde.

"- Alòre, ce diguèt una gojata, de las novèlas ?
- Non-pas... ce diguèt una autra.
- E tu Habian ?
- Bòf. ce respondèt Habian
- Sèi surada que faguètes ren per le tornar trobar. ce diguèt Ninà.
- Oèi, e dònc ? Quo-es un colhon, tant mèlhs que z-es pus 'quí. D'alhors si podiàs le jonhar, 'nirai mèlhs iu.
- Habian ! s'exclamèt Charlòta. Comprène que Ninà e Oscar te fasián chiar, mas quo-es mai grave quo ! z-A desaparegut !"

"Desaparegut..." ce pensèt Felipe, "Interessant quo !", e tendèt mai l'aurelha per pas ratar un troceton de la conversacion.

"- Vèse pas per de que ajudarai dos colhons que me fan dau mau 'ta la jornada.
- z-Amas pas los colhons tu, non-pas ?
- Òc-ben. Comprènes, té !
- E ben si z-amas pas los colhons, te fau l'èsser mens que se. Te fau èsser mai nòble moralament que se. Sinon sès per èsser mai qu'aquo: 'na vraia gadòlha. Vòles pas non-pas ?
- Mas profeitan de ma feblesa 'ta las jornadas ! Participan de me faire viure l'infèrn ! N'i a pro ! ce credèt Habian, que n'arma veguèt tant en colèra qu'annuèit. N'i a pro e per un còp, per un còp quo-es se que son en feblesa ! Quo-es le karmà !
- Habian... Comprène que siages en colèra, e quo-es per quo qu'essaièt 'ta le temps de t'ajudar, de liur faire capitar de comprèner que liur fau 'rrèstar de t'emmerdar... Mas 'quí, espia la paura Ninà, sembla per de 'rai le monstre qu'as costuma de frequentar ? E Oscar ? Pas n'arma sap ce que li 'rriba !"

Habian demorèt silenciós, puèi momonejèt quicòm. Felipe, totjorn dins son aubre, se clinèt un pauc per ausir mèlhs.

"- De que dises ? ce demandèt Charlòta amé Habian.
- Oèi ! de que dises ! ce pensèt Felipe.
- Dise que ok, mas que z-amariá ben de las excusas de Ninà, e puèi d'Oscar 'près, e sincèras, queste còp ! Pas las conarias que te mandan per que los laissas tranquiles, ce gronhèt Habian.
- Quo-es 'rai que bon, te fau trabalhar l'autoritat Charlòta, ce diguèt Ninà. Bon, Habian, per de 'rai, m'excuse. Quo-es 'rai que quo-es colhon de t'emerdar, que sès l'amic de Charlòta, e qu'amem ben Charlòta, iu e Oscar.
- ME'N FÒTE ! PARLATZ D'AQUESTA DESAPARECION ! ce credèt d'un còp l'aubre, davant que Habian poguèt dire mercés."

E de l'aubre tombèt Felipe, qu'èra tant concentrat que prestèt pas atencion de la brancha que craquelava. Credèt de dolor, au meitant daus tres, costumats de veire Felipe sortir dau voide coma quo, mas pas enquèra costumats de le veire chaire d'un aubre, e que semblava coma un vagabond.

Quand z-aguèt chabat de credar, se levèt, e diguèt amé le monde :

"- Bon los amics, quora comencèm de cherchar Lisa e Oscar, per de 'RAI ?"
Seguida -->